İsmail İbnu Ümeyye merhum anlatıyor: “Zührî’ye, “Atâ: “Farz namaz, iki rek’atlik tavaf namazının yerini de tutar” diyor, ne dersiniz?” dedim. Şu cevabı verdi: “Sünnete uymak daha iyidir. Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm yedi şavtlık bir tavaf yaptı. Mutlaka onun için iki rekâtlık bir tavaf namazı kılmıştır.” Buharî,Hacc 69.
Abdurrahrmân İbnu Abdi’l-Kâri anlatıyor: “Ömer İbnu’I-Hattâb radıyallahu anh ile sabah namazından sonra tavaf ettik. Hz. Ömer tavafı tamamlayınca güneşe baktı ve doğduğunu göremedi. Devesine binip Zu-Tavâ nam mevkiye kadar geldi. Orada devesini durdurarak iki rek’at tavaf sünnetini kıldı.” Muvatta, Hacc 38, (1, 369).
Hz. Ebu Hüreyre radıyallâhu anh anlatıyor: “Bir adam Hz. Peygamber aleyhissalâtu vesselam’e: “Ey Allah’ın Resülü, ben sefere çıkmak istiyorum bana tavsiyede bulun!” diye talepte bulundu. Efendimiz: “Sana Allah’tan korkmanı ve yol boyu aştığın her tepenin başında tekbir getirmeni tavsiye ediyorum!” buyurdu. Adam döneceği sırada şu duada bulundu: “Allah’ım! Ona uzaklığı dür, yolculuğu kolay kıl.”
İbnu Ömer radıyallâhu anhümâ anlatıyor: “Resülullah aleyhissâlatu vesselâm, seferden dönerken, üç kere tekbir getirir, arkadan da: “Lâ ilâhe iIlaIIâhu vahdehu Iâ şerike Ieh, Iehü’I-mülkü ve Iehü’I-hamdü ve hüve aIâ külli şey’in kadir. (AIIah’tan başka ilah yoktur. O tekbir, ortağı yoktur, mülk O’nundur, hamd O’nadır. O herşeye kadirdir) dönüyoruz, tövbe ediyoruz, kulluk ediyoruz, secde ediyoruz, Rabbimize […]
İmam Mâlik’e ulaştığına göre Hz. Peygamber aleyhissalâtu vesselâm sefer arzusuyla ayağını bineğinin özengisine koyduğu zaman şu duayı okurdu: “Bismillah! Allah’ım! Sen seferde arkadaşım, ailemde vekilimsin. Allah’ım, bize arzı dür, seferi kolaylaştır. Allah’ım, yolun meşakkatlerinden, üzüntülü dönüşten, mal ve ailede vukua gelecek kötü manzaralardan sana sığınıyorum.” Muvatta, İsti’zân 34, (2, 977).
Ebü Said radıyallahu anh anlatıyor: “Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm Benî Lihyan kabilesine bir askerî birlik göndermeye karar vermişti: “Her iki kişiden biri atılsın, sevapta ortak olacaklar” buyurdu. Müslim, İmâret,1896.