Günün hadisi 4 Haziran 2017
İbnu Ömer radıyallahu anhüma anlatıyor: “Hz. Hafsa radıyallahu anhâ’nın yanına girdim ve:
“Ali ile Muaviye radıyallahu anhüma’nın Sıffin’deki hadiseleri sebebiyle halka gelenleri görüyorsun. Şimdi Harameyn ve başka yerde hayatta kalan sahabeleri toplayıp fikirlerini almak istiyorlar. Bu hilafet ve emirlik meselesinde bana hiçbir hak tanımadılar bu sebeple gitmek istemiyorum, ne dersin?” dedim.
“Katıl. Çünkü onlar seni bekliyorlar. Onlardan geri durmanı, onların bir muhalefet saymalarından korkarım!” dedi ve Abdullah, oraya gidinceye kadar Hafsa onu bırakmadı. Hakemlerin hüküm vermesinden sonra Hz. Muaviye bir hutbe irad etti ve Abdullah’la babası Ömer’i kastederek dedi ki:
“Kim bu hilafet meselesi hakkında bizimle konuşmak isterse kendini bize göstersin meydana çıksın. Şurası muhakkak ki biz, halifeliğe ondan da babasından da ehakkız.”
Habib İbnu Mesleme der ki: “Abdullah’a: “Ona cevap vermedin mi?” dedim. Abdullah cevaben:
“Bu işe senden daha ehak olan, İslam adına sana ve babana karşı Uhud’da, Hendek’te mücadele vermiş olan Ali radıyallahu anh’tır!” demek istedim. Fakat herkesin arasına tefrika sokup, kan akıtacak ve istemediğim bir manaya çekilecek bir kelime sarfetmekten korktum. Allah’ın sabredene cennette hazırladığı mükâfatları da hatırlayarak Muaviye’ye karşılık vermedim demiştir. Habib İbnu Mesleme: “Bu tavrı takdir ederek: “Sen bir fitneden inayet-i ilahi ile korunmuş ve ciddi bir felaketten muhafaza edilmişsin!” dedim” der.
Buhari, Megazi 29.